تمرین مایندفولنس: “نقشه احساساتت رو بکش”
یک جای خلوت پیدا کن: یه گوشه دنج بشین. اگه کاغذ و خودکار داری، کنار دستت بذار. اگه نداری، مشکلی نیست؛ ذهنی هم می‌شه.
چند تا نفس عمیق بکش: آروم نفس بکش و حواست رو روی نفس‌هایت متمرکز کن. بذار بدنت از تنش خالی شه.
حس‌هاتو مرور کن:
به لحظه‌ای فکر کن که تصمیم گرفتی مهاجرت کنی؛ چه حسی داشتی؟
اولین روزی که رسیدی به کشور جدید، حالت چطور بود؟
همین الان چی؟ وقتی به این مسیر نگاه می‌کنی، چه احساسی تو دلت غالبه؟
رواحساساتت اسم بذار:
فکر کن و بنویس (یا فقط تو ذهنت مرور کن) چی‌ها تو دلت هست. مثلاً ترس، تنهایی، هیجان، غم، امید… هرچی به ذهنت می‌رسه.
به خودت قول بده قضاوتشون نکنی، فقط بشناسشون.
حالا نقشه‌اشون رو بکش:
یه خط وسط صفحه بکش و کاغذ رو دوتا بخش کن.
تو بخش اول، حس‌هایی که الان داری رو بنویس.
تو بخش دوم، حس‌هایی که دوست داری جاشون باشه. مثلاً تنهایی → دوستی، اضطراب → آرامش.
سنگینی‌ها رو تصور کن:
فکر کن یه کوله‌پشتی رو شونه‌ات داری. حس‌هایی که اذیتت می‌کنن، داخلش گذاشتی.
حالا یکی یکی این حس‌ها رو از کوله بیرون بیار و حس‌های سبکتری جاش بذار.
برگرد به لحظه حال:
نفس عمیق بکش و حس کن که کوله‌پشتی‌ات سبک‌تر شده.
یادت باشه این حس سبکی رو هر جا که می‌ری، می‌تونی با خودت همراه کنی.
